Nový Dvůr

Reeds vóór de Fluwelen Revolutie had God in de harten van enkele Tsjechoslowaakse christenen het verlangen gewekt om het trappistenleven te leiden. Dit kenden zij door het boek van Thomas Merton, Louteringsberg, dat in 1968was vertaald en uitgegeven in Rome en vervolgens heimelijk het land was binnengebracht dat nog steeds door het communisme werd onderdrukt.

In augustus 1991 kwam er een groep priesters en Tsjechische jongeren naar Sept-Fons met het verzoek om een stichting te realiseren in de Republiek Tsjechië. Vader abt en de novicemeester waren bereid om jongeren op te nemen voor vorming in het monastieke leven.

Het ondenkbare is gebeurd. Er meldden zich talrijke jonge Tsjechen. De eerste vier legden hun plechtige geloften in 1998. Anderen waren nog in opleiding. Zodoende kon Sept-Fons gaan nadenken over een stichting in dit land waar elke vorm van godsdienstig en monastiek leven al vele decennia lang verboden was. De keus van de broeders viel op het bisdom Plzeň (Pilsen), in het zuidwesten van het land dat destijds deel uitmaakte van het voormalige Sudetenland, dat beklagenswaardige gebied getekend door de menselijke tragedie van de verdrijving der Duitse bevolking na de Tweede Wereldoorlog.

Eind januari 1999 vonden de broeders een groot boerenerf uit de 18e eeuw, dat totaal was vervallen, Nový Dvůr (Het Nieuwe Erf). De locatie was prachtig en afgezonderd, op een hoogvlakte met een ruig klimaat, drie kwartier ver van Pilsen en ruim een uur van Praag. Deze boerderij, gebouwd door de barokarchitect Kilian Ignatz Dientzenhofer (1689-1751) voor de Norbertijner abdij van Teplá, was in de vijftiger jaren van de vorige eeuw verlaten tijdens de opheffing van de kloosters door het communistische regiem. Ze bestond uit een fraai hoofdgebouw en drie bijgebouwen om een vierkante binnenplaats met een put in het midden

Het bouwen van een abdij betekent dat men de cisterciënzer traditie naar hedendaagse eisen moet vertalen. Een Londense, minimalistische architect, John Pawson, was bereid om de voor het kloosterleven noodzakelijke elementen te construeren in een stijl die overeenkwam met de cisterciënzer eenvoud en de barokke gedeelten te restaureren in samenwerking met de agentuur Jan Soukup. Bolid-M, die toezien moest op de uitvoering van de bouwwerkzaamheden.

Enkele broeders van Sept-Fons waren beurtelings in de pastorie van Nečtiny waar zij hun kloosterleven leidden en ten dienste stonden van het bisdom. Ook hielden zij toezicht op de bouwwerkzaamheden. Een beeltenis van de Heilige Maagd stond er vanaf het begin om de bouw onder haar bescherming te plaatsen.

Op 11 juni 2001 legde Dom Patrick, abt van Sept-Fons, de eerste steen voor de kerk in aanwezigheid van talrijke vrienden, priesters en religieuzen, de nuntius, Mgr. František Radkovský, bisschop van Plzeň, en Mgr. Philippe Barbarin, bisschop van Moulins.

Op 20 augustus 2002, feestdag van onze vader sint Bernardus, vond de stichting van het klooster plaats. De monniken verlieten het huis in Nečtiny teneinde zich op het kloosterterrein te vestigen. Dwars door het bos en onder psalmgezang ging de stoet voorwaarts, lopend achter het Kruis en het beeld van O.L. Vrouw dat nu in de abdijkerk staat. De bisschop was hoofdcelebrant in de H. Eucharistie. Na lezing van de stichtingsakte werden de stichters door de abt van Sept-Fons gezegend. Op de stichtingsdag waren alleen nog maar een voorlopige kapel en een scriptorium gereed. De werklui hadden net de zuidvleugel verlaten die de refter, de keuken en de slaapzaal overdekt, en de westvleugel. Een oud fornuis, aan het eind van de refter voorzien van tafels die aangeboden waren door een Frans klooster, diende om de maaltijden te bereiden. In een hoek van de kloostergang las men voor uit de Regel en de broeders die samen met de stichters waren meegekomen hielpen om de slaapzaal in te richten tot het vallen van de nacht.

Gedurende de eerste jaren verleende het moederhuis de jonge communiteit exact de juiste ondersteuning die men nodig had. Dom Patrick, abt van Sept-Fons, ging voor bij inkledingen en het afleggen van geloften en bracht waar nodig aanpassingen aan. Pater Nicolas, de novicemeester die alle stichters had gevormd, kwam twee of drie keer per jaar over voor een kort verblijf, waarbij hij de jonge novicemeester van de jonge kloostergemeenschap alsmede de jonge leerlingen van advies diende en de grondslagen van het monastiek leven in herinnering bracht.

Op 2 september 2004 vierden wij op plechtige wijze de Kerkwijding. Door de uiterst plechtige gebeden en rituelen werd hierdoor een bouwwerk van beton een waarlijk huis van gebed, een Domus orationis, d.w.z.niet slechts een huiswaar men bidt, maar een huis dat zelf bidt door al zijn bouwstenen, een biddend huis en een huis van gebed.

Mgr. Radkovský ging voor in deze ceremonie in tegenwoordigheid van de apostolisch nuntius, van kardinaal Vlk, toenmalig aartsbisschop van Praag en mgr. Barbarin, aartsbisschop van Lyon. Meer dan drieduizend personen woonden de plechtigheden bij, het merendeel buiten, waar men de liturgie op grote beeldschermen kon volgen. Onder hen bevonden zich cisterciënzer-trappisten abdissen en abten.

Het noviciaat werd ook in 2004 geopend. Talrijke jongeren kwamen erop af om te zien of ze roeping hadden. Slechts enkelen kwamen tot het besluit om in te treden, maar dit verblijf in de kloostergemeenschap stelde allen in staat om hun geloof en gebedsleven te versterken en aan een toekomst te bouwen waar God tegenwoordig is.

Op 14 september 2007 werd tijdens de H. Eucharistie met als hoofdcelebrant de bisschop van ons diocees, Mgr. František Radkovský, door vader abt van Sept-Fons de akte voorgelezen van de verheffing tot priorij. Na deze voorlezing hebben de broeders die hun eeuwige en tijdelijke geloften hadden afgelegd ieder beurtelings midden op het priesterkoor hun gelofte van stabiliteit afgelegd. Hierdoor beloven zij tot hun dood in de kloostergemeenschap te blijven waar God hen tot het kloosterleven heeft geroepen. Vervolgens vond in de kerk de keuze van een prior plaats. De ritus hiervan en de daartoe behorende beëdigingen gaven aan deze viering in sterke mate een bovennatuurlijk karakter. Na deze verkiezing overhandigde Vader Abt het nieuwe zegel en de sleutels van het klooster aan de gekozene, Dom Samuel Lauras, aan wie de broeders gehoorzaamheid beloofden. De volgende dag, op het feest van O.L. Vrouw van Zeven Smarten, plaatsten de novicemeester van Sept-Fons en van Nový Dvůr een vergulde kroon op het beeld van de H. Maagd in de kloostergang.

Op 24 juni 2009 vond de inzegening van het gastenverblijf plaats, dat gebouwd was in een voormalige paardenstal met hooizolder op de eerste verdieping.

Op 8 december 2011, negen jaar en enkele maanden na de stichting, waren alleen de monniken getuigen van de plechtige akte waarmee Nový Dvůr tot abdij werd verheven. Degene, die overste was geweest van de stichting voordat hij tot prior werd gekozen door zijn broeders, werd nu tot abt gekozen. Gedurende de vespers wijdde Dom Samuel zijn dienstwerk, de nieuwe abdij en het noviciaat toe aan het Aller reinste Hart van Maria. Allen, inclusief de novicen en de postulanten, tekenden op het altaar de oorkonde die dit bevestigde. Het verluchtigde perkament werd in een verguld kruis gelegd dat geplaatst werd op de klokkentoren van de abdijkerk.

Op 12 december 2011, de gedachtenis van O.L. Vrouw van Guadelupe, ontving Dom Samuel de abtszegen met de tekenen van zijn ambt: de Regel, de ring, het kruis en de mijter

Het dagelijkse leven herneemt zijn gang. Voor een monnik betekent dit vooral een krachtig gebedsleven dat leidt tot een diepe vriendschap met God en dat de wereld tot Hem voert.