Habit

Habit jest dla wszystkich mnichów we wspólnocie taki sam. Poprzez noszenie prostego habitu i krótko ostrzyżone włosy mnich rezygnuje z troski o zewnętrzną estetykę. Poczynając od czasów Świętego Benedykta obłóczyny świętuje się jako wydarzenie liturgiczne.

Habit trapistów składa się z tuniki, szkaplerza i paska, na które do liturgii zakłada się kapę lub kukullę. Podczas gdy u benedyktynów habit był koloru czarnego, mnisi z nowo założonego klasztoru w Citeaux z powodu prostoty szyli habity z najtańszych niebarwionych wełnianych lub lnianych materiałów, które można było łatwo kupić na pobliskich targach. Dzisiaj mnisi noszą białą, bawełnianą tunikę, symbolizującą czystość Maryi Panny, na niej szkaplerz z kapturem – nowicjusze biały a mnisi czarny. Kiedyś służył jako fartuch, ale według starodawnej tradycji symbolizuje opiekę Maryi Panny. Dopełnieniem habitu jest pasek, u nowicjuszy jest bawełniany, u mnichów to skórzany rzemień. Goście klasztoru zawsze pytają o jego funkcję – po prostu ma za zadanie zacisnąć tunikę w pasie. Mnisi noszą także sandały, tak samo jak naród izraelski, kiedy przekraczał Morze Czerwone lub uczniowie Jezusa posłani na głoszenie Dobrej Nowiny.

Kukullę bracia zakładają przy okazji odprawiania Eucharystii i Boskiego Oficjum, w czasie osobistej modlitwy lub w kapitularzu, gdzie wspólnota słucha Reguły Świętego Benedykta: profesowie uroczyści, czyli ci, którzy złożyli śluby wieczyste, noszą białą kukullę z długimi rękawami, profesowie czasowi i nowicjusze białą kapę. Dlaczego kukulla ma tak długie rękawy? Sam Bóg to wie … Nie ma wątpliwości, że przeszkadza w pracy w momencie, kiedy jest czas na modlitwę. Obie szaty zakończone są kapturem. Przy pracy bracia noszą ubranie stosowne do rodzaju wykonywanej pracy, najczęściej ogrodniczki.

W czasach prześladowań mnisi nosili takie samo ubranie jak zwykli ludzie ze zrozumiałych powodów. Dzieje się tak i dzisiaj w krajach, gdzie życie zakonników i chrześcijan jest zagrożone.